Urtebete, 7 hilabete eta 24 egun geroago iritsi zen gure seniorraren lehen porrot ofiziala. Urte eta erdi baino gehiagoz gure taldea murgilduta egon den maitagarrien ipuina amaitu egin zen, eta, ziurrenik, amaiera hau krudelegia izan zen.

Partida kolpe truke batekin hasi zen, eta gureak izan ziren lehen abantailak markagailuan. 15-10 lehen laurdenaren amaieran. Bigarren zatian, etxekoen gasolina agortzen hasi zen, eta Amurriokoak uztai azpitik jaurtiketa asko egiten hasi ziren, partida hasieran gelditzea lortu genuena. 21-27 atsedenaldian.

Hirugarren laurdenean partida behin betiko hautsi zen. Taldea ondo sartu zen, defentsan akatsak zuzenduz eta erasoan gauzak nahiko ondo eginez. Hala ere, 0-13ko partzial batek (hutsik gabeko hiru hiruko jarraian) norgehiagoka erabakita utzi zuen. Azken laurdena nahi eta ezin bat izan zen. Gureek, lesioek eta nekeak eraginda, ez zioten partidari aurpegia galdu, baina Amurriokoek ez dute presorik egiten, eta oso partida serioa osatu zuten, 35-55 markagailuan jarriz.

Merezitako porrota, nahiz eta gehiegizkoa izan, aipatu dugun bezala, joan den denboralditik zetorren bolada izugarri bat hausten baitu. Ez da estatuatxorik edo plakarik egongo, baina lan egiteko gogoa egongo da ikusitakoa hobetzeko. Orain jokalariak berreskuratu eta lanean jarraitu behar dugu.